Hallo beste lezer, dankjewel dat je twee minuten de tijd neemt om in deze periode van het jaar mijn blog te lezen.
Het is een mooie tijd, met gevulde dagen en tegelijk een tijd die je uitnodigt om even stil te staan en gezellig samen te zijn.
Zo dacht ik daarnet aan mijn ouders. Mijn vader werd dit jaar 85 en ik ben 58 geworden. Ik hoop een deel van zijn lange levensduur-genen met mij mee te dragen. Maar wat als dat niet zo is?
Ik heb de laatste maanden geregeld nagedacht over de tijd die we ter beschikking hebben.
Vaak was de aanleiding slecht nieuws over de gezondheid van een cliënt. Of het plotse overlijden van een fijne relatie. Mensen die plots en onvoorzien op een kruispunt in hun leven staan en om hulp vragen. Automatisch denk je dan : 'Hoe breng je zoveel mogelijk tijd door met de mensen om wie je geeft, zolang ze er nog zijn?'
Maar ook meer in het algemeen, wat doen we met onze tijd? Besteden we onze tijd aan de dingen die we belangrijk vinden? Die ons dichter brengen bij waar we willen zijn. Of zijn we bezig met dingen die niet belangrijk zijn en die ons ideale leven in de weg staan?
De stoïcijnse filosoof Marcus Aurelius schreef: "Je zou het leven nu kunnen verliezen. Laat dat bepalen wat je doet en zegt en denkt."
Nadenken over onze sterfelijkheid is alleen deprimerend als we het punt missen. Het is echt een middel om prioriteit en betekenis te geven aan ons leven. Om onze tijd te behandelen als een geschenk en het niet te verspillen aan het triviale. Zoals de meeste mensen, denk ik, doe we vaak dingen die we eigenlijk niet willen.
Het voelt goed als mensen ons willen ontmoeten, we voelen ons graag druk, omdat we onszelf dan kunnen wijsmaken dat we productief zijn en goed werk doen. En natuurlijk zijn we aardige mensen, dus we zeggen niet graag neen. Maar het probleem is dat als we ja zeggen, we neen zeggen tegen al het andere.
De laatste paar jaren waren we beperkt in de dingen die we konden doen - familie bezoeken, uit eten gaan, op vakantie gaan. Misschien hebben we die tijd gevuld met nuttige dingen - de klusjes die we hadden uitgesteld, meer tijd om te lezen, te studeren, enz. Maar misschien hebben we tijd gevuld zonder er veel over na te denken - tv kijken, op de computer. Terwijl we met onze kinderen of kleinkinderen zou kunnen spelen. Niet dat daar per se iets mis mee is, maar de beslissing om in te stemmen met die koffieafspraak betekent nee zeggen tegen een uur lezen. Het besluit om een Zoomgesprek te voeren betekent dat we niet op de fiets stapten om meer te bewegen.
Wat levert ons meer op? Wat zullen we ons over vijf jaar, vijf weken of zelfs vijf dagen herinneren?
We moeten neen kunnen zeggen. We moeten kunnen kiezen wat we doen. Echt geven om jouw leven is de beste reden om nee te zeggen tegen dingen die er niet zo toe doen.
Een andere Stoïcijnse filosoof Seneca schreef dat mensen beschermend en terughoudend zijn over hun financiën, hun eigendom en hun bezittingen. Maar tegelijk achteloos met datgene wat ze niet terug kunnen krijgen - tijd.
Geniet daarom tijdens deze dagen van het jaar van de mooie momenten te midden van de mensen die je graag ziet. Wij wensen u allen een prettig jaareinde en beloven om in het nieuwe jaar blogs te blijven schrijven die u helpen uw planning vorm te geven om dat ideale leven na te streven.
